Chapter 4

  Toe antwoord lifas, die Temaniet, en sê:  

-

  As 'n mens dit met 'n woord by jou waag, sal jy ontstemd wees? Maar woorde inhou -- wie kan dit?  

-

  Kyk, jy het baie mense tereggewys en slap hande versterk.  

-

  Jou woorde het opgerig die wat struikel, en jy het knikkende knieë versterk.  

-

  Maar nou dat dit jou oorkom, is jy moedverlore; nou dat dit jou tref, is jy verslae!  

-

  Is jou Godsvrees nie jou hoop, jou vrome wandel nie jou verwagting nie?  

-

  Bedink tog, wie het ooit onskuldig omgekom, en waar is opregtes verdelg?  

-

  Volgens ek gesien het: Die wat onreg ploeg en moeite saai, die maai dit.  

-

  Deur die asem van God kom hulle om, en deur die geblaas van sy toorn word hulle vernietig.  

-

  Die gebrul van die leeu en die stem van die bruller -- ja, die tande van die jong leeus word uitgebreek.  

-

  Die leeu kom om by gebrek aan prooi, en die kleintjies van die leeuin word verstrooi.  

-

  Verder is 'n woord op geheimsinnige wyse na my gebring, en my oor het 'n gefluister daarvan opgevang,  

-

  by die gedagtespel, uit naggesigte gebore, wanneer diepe slaap op die mense val.  

-

  Skrik het oor my gekom en siddering en het my hele gebeente laat bewe.  

-

  Toe skuif daar 'n gees voor my verby; die hare van my vlees het opgerys.  

-

  Hy bly staan, maar ek kon sy gedaante nie herken nie -- 'n verskyning voor my oë! Ek hoor die gefluister van 'n stem wat sê:  

-

  Sou 'n sterfling regverdig wees voor God? Of 'n man rein wees voor sy Maker?  

-

  Kyk, in sy dienaars stel Hy geen vertroue nie, en by sy engele ontdek Hy dwaling.  

-

  Hoeveel meer by hulle wat kleihuise bewoon, van wie die grondslag in die stof is, wat fyngedruk word soos 'n mot.  

-

  Tussen môre en aand word hulle verpletter; hulle kom vir ewig om sonder dat iemand daar ag op gee.  

-

  Word hulle tentlyn nie losgeruk in hulle nie? Hulle sterwe, en dit sonder wysheid.  

-