| Chapter 19 |
1 |
Maar Job het geantwoord en gesê: -
|
2 |
Hoe lank sal julle my siel kwel en my met woorde verbrysel? -
|
3 |
Nou tien maal al doen julle my smaadheid aan, mishandel julle my sonder om julle te skaam. -
|
4 |
En het ek ook werklik my misgaan, dan bly my fout by my. -
|
5 |
As julle jul werklik teen my wil groot maak en teen my my smaadheid wil bewys, -
|
6 |
weet dan dat God my onregverdig behandel het en met sy net my rondom ingesluit het. -
|
7 |
As ek roep: Geweld! dan word ek nie verhoor nie; ek roep om hulp, maar daar is geen reg nie. -
|
8 |
Hy het my weg toegemuur, sodat ek nie verby kan nie; en oor my paaie het Hy duisternis gesprei. -
|
9 |
My eer het Hy van my afgetrek en die kroon van my hoof weggeneem. -
|
10 |
Hy werp my aan alle kante omver, en -- daar gaan ek! En Hy het my verwagting uitgeruk soos 'n boom. -
|
11 |
Ook het Hy sy toorn teen my laat ontvlam en my beskou as een van sy vyande. -
|
12 |
As een man kom sy skare aan en baan 'n pad vir hulle teen my, en hulle slaan die laer op rondom my tent. -
|
13 |
My broers het Hy ver van my verwyder, en my bekendes het vir my heeltemal vreemd geword. -
|
14 |
My nabestaandes ontbreek, en my vertroudes het my vergeet. -
|
15 |
My bywoners en my slavinne beskou my as 'n vreemde; 'n onbekende het ek geword in hulle oë. -
|
16 |
Ek roep my slaaf, maar hy antwoord nie; met my mond moet ek hom smeek. -
|
17 |
My asem is vir my vrou hinderlik, en my slegte reuk vir die kinders van my moeder se skoot. -
|
18 |
Selfs jong seuns minag my; wil ek opstaan, dan spot hulle met my. -
|
19 |
Al my vertroude vriende het 'n afsku van my; en die wat ek liefgehad het, het hulle teen my gekeer. -
|
20 |
My gebeente kleef aan my vel en aan my vlees, en ek het slegs met my tandvlees ontsnap. -
|
21 |
Ontferm julle oor my, ontferm julle oor my, o my vriende, want die hand van God het my getref! -
|
22 |
Waarom vervolg julle my, soos God, en word nie versadig van my vlees nie? -
|
23 |
Ag, mag my woorde tog maar opgeskrywe, mag hulle maar in 'n boek opgeteken word -- -
|
24 |
met 'n ystergriffel en lood -- vir altyd in 'n rots ingekap! -
|
25 |
Maar ek, ek weet: My Verlosser leef; en Hy sal as laaste oor die stof opstaan. -
|
26 |
En nadat hulle so my vel afgeskeur het, sal ek nogtans uit my vlees God aanskou; -
|
27 |
Hom wat k sal aanskou my ten goede, en my oë -- en geen vreemde nie -- sal sien, My niere versmag van verlange in my binneste. -
|
28 |
As julle sê: Hoe sal ons hom vervolg, aangesien die wortel van die saak in hom gevind is! -- -
|
29 |
vrees dan vir die swaard, want grimmigheid is een van die oortredinge wat die swaard verdien, sodat julle kan weet dat daar 'n oordeel is. -
|