Chapter 31

  Ek het 'n verbond gesluit met my oë: hoe sou ek dan ag gegee het op 'n jonkvrou?  

-

  Wat tog is die lot wat God daarbo beskik, en die erfdeel van die Almagtige uit die hoogtes --  

-

  is dit nie ondergang vir die kwaaddoener en ongeluk vir die werkers van ongeregtigheid nie?  

-

  Sien Hy nie my weë nie, en tel Hy nie al my voetstappe nie?  

-

  As ek met leuens omgegaan het en my voet gehardloop het na bedrog:  

-

  laat Hy my dan weeg op 'n regte weegskaal, sodat God my onskuld kan weet!  

-

  As my gang afgewyk het van die weg en my hart agter my oë aangegaan het en aan my hande 'n vlek gekleef het --  

-

  laat my dan saai en iemand anders eet, en laat my uitspruitsels ontwortel word.  

-

  As my hart verlok was oor 'n vrou, en ek geloer het by die deur van my naaste --  

-

  laat dan my vrou vir iemand anders maal en ander hulle oor haar buig.  

-

  Want dit is 'n skandelike daad, en dit is 'n strafbare misdaad.  

-

  Ja, dit is 'n vuur wat tot by die plek van vertering toe vreet en al my opbrings sou ontwortel.  

-

  As ek gering geag het die reg van my slaaf of van my slavin toe hulle 'n geskil met my gehad het --  

-

  wat sou ek dan doen as God opstaan? En wat Hom antwoord as Hy ondersoek doen?  

-

  Het Hy wat my in die moederskoot gemaak het, hom nie gemaak nie? En het Een ons nie in die geboorte toeberei nie?  

-

  As ek die armes 'n versoek geweier het en die oë van die weduwee laat versmag het  

-

  en my stukkie brood alleen geëet het sonder om die wees daarvan te laat saameet;  

-

-

  as ek iemand sien omkom het sonder klere en dat daar geen bedekking vir die behoeftige was nie;  

-

  as sy lendene my nie geseënen hy hom nie warm gemaak het van die skeersel van my lammers nie;  

-

  as ek my hand teen 'n wees beweeg het, omdat ek in die poort vir my hulp gesien het --  

-

  laat dan my skouer uit sy gewrig val en my arm van sy pyp afgebreek word.  

-

  Want die ondergang wat God bewerk, was 'n skrik vir my; en weens sy hoogheid was ek onmagtig.  

-

  As ek op goud my hoop gestel het en vir die fyn goud gesê het: My vertroue!  

-

  As ek bly gewees het, omdat my vermoë groot was en my hand baie verwerf het;  

-

  as ek die sonlig aangesien het wanneer dit helder skyn en die maan wat so pragtig daarheen gaan,  

-

  en my hart heimlik verlei is, en ek met my hand hulle 'n kus toegewerp het --  

-

  ook dit sou 'n strafbare misdaad wees, want ek sou God daarbo verloën het.  

-

  As ek bly was oor die ongeluk van my hater en uitgejubel het toe onheil hom getref het;  

-

-

  as die mense in my tent nie gesê het: Wie kan iemand vind wat van sy vleesspys nie versadig is nie?  

-

-

  as ek, soos Adam, my oortredinge bedek het deur my ongeregtigheid in my boesem weg te steek,  

-

  omdat ek bang was vir die groot menigte en die veragting van die geslagte my laat skrik het, sodat ek my stil gehou, die deur nie uitgegaan het nie!  

-

  Ag, as iemand my maar wou aanhoor! Kyk hier my handtekening laat die Almagtige my antwoord! en die skrif wat my teëparty geskrywe het!  

-

  Waarlik, op my skouer sou ek dit dra; ek sou dit my ombind as 'n krans.  

-

  Die getal van my voetstappe sou ek Hom te kenne gee; as 'n vors sou ek na Hom toe aankom.  

-

  As my saailand my aanklaag en sy vore almal saam ween;  

-

  as ek sy opbrings geëet het sonder betaling en die lewe van sy eienaars uitgeblaas het --  

-

  laat dan distels in plaas van koring uitspruit en onkruid in plaas van gars. Hier eindig die woorde van Job.  

-