| Chapter 4 |
1 |
Hoe mooi is u tog, my vriendin, hoe mooi is u tog, u oë is soos duiwe deur u sluier heen; u hare is soos 'n kudde bokke wat van die gebergte van G¡lead afgolf. -
|
2 |
U tande is soos 'n kudde pas geskeerde skape wat van die drinkplek opkom, wat almal tweelinge het, en geeneen onder hulle is sonder lam nie. -
|
3 |
U lippe is soos 'n skarlaken band, en u mond is lieflik. U slape is soos 'n granaatskyf deur u sluier heen. -
|
4 |
U hals is soos die Dawidstoring, gebou met muurkranse waar die duisend skilde in hang, almal skilde van helde. -
|
5 |
U twee borste is soos twee lammers, tweelinge van 'n gemsbok, wat onder die lelies wei. -
|
6 |
Totdat die aandwind waai en die skaduwees vlug, sal ek gaan na die mirreberg en na die wierookheuwel. -
|
7 |
Alles is mooi aan u, my vriendin, en daar is geen gebrek aan u nie. -
|
8 |
Saam met my van die L¡banon af, bruid, saam met my van die L¡banon af, o kom! Trek af van die top van Am na, van die top van Senir en van Hermon, van die lêplekke van die leeus, van die berge van die luiperds. -
|
9 |
U het my hart gesteel, my susterbruid, u het my hart gesteel met een straal van u oë, met een kettinkie van u halssieraad. -
|
10 |
Hoe skoon is u liefde, my susterbruid, hoeveel beter is u liefde as wyn en die geur van u salf as al die speserye! -
|
11 |
Heuningstroop drup van u lippe af, bruid, heuning en melk is onder u tong, en die geur van u klere is soos die geur van die L¡banon. -
|
12 |
My susterbruid is 'n geslote tuin, 'n geslote bron, 'n verseëlde fontein. -
|
13 |
U spruite is 'n park van granate met kostelike vrugte, henna-blomme met nardus, -
|
14 |
nardus en saffraan, kalmoes en kaneel, met allerhande wierookstruike, mirre en alewee, met allerhande kostelike speserye. -
|
15 |
U is 'n fontein van die tuine, 'n put met lewende water wat van die L¡banon afvloei. -
|
16 |
Word wakker, noordewind, en kom, suidewind, deurwaai my tuin, laat sy balsemgeure uitvloei! Laat my beminde in sy tuin kom en van sy kostelike vrugte eet. -
|