Chapter 5

  Dink, HERE, aan wat oor ons gekom het, sien en aanskou ons smaad.  

-

  Ons erfdeel het na vreemdes oorgegaan, ons huise na uitlanders.  

-

  Ons het wese geword, sonder 'n vader, ons moeders is soos weduwees.  

-

  Ons water drink ons vir geld, ons hout kom teen betaling in.  

-

  Ons vervolgers is op ons nek; ons is afgemat sonder dat daar rus aan ons gegun word.  

-

  Na Egipte het ons die hand uitgestrek, na Assur om met brood versadig te word.  

-

  Ons vaders het gesondig; hulle is daar nie meer nie, en ons dra hulle ongeregtighede.  

-

  Knegte heers oor ons, niemand ruk ons uit hulle hand weg nie.  

-

  Met lewensgevaar bring ons ons brood in vanweë die swaard van die woestyn.  

-

  Ons vel gloei soos 'n oond vanweë die gloed van die honger.  

-

  Hulle het vroue in Sion onteer, jonkvroue in die stede van Juda.  

-

  Vorste is deur hulle hand opgehang, die persoon van die grysaards nie geëer nie.  

-

  Jongmanne dra die handmeul, en seuns struikel onder die drag hout.  

-

  Die oudstes is nie meer in die poort nie, die jongmanne sonder hulle snarespel.  

-

  Die vreugde van ons hart het opgehou, ons koordans het in treurigheid verander.  

-

  Die kroon van ons hoof het geval; wee ons, dat ons gesondig het.  

-

  Hierom het ons hart krank geword, hierom is ons oë verduister:  

-

  ter wille van die berg Sion wat woes lê, waar die jakkalse op rondloop.  

-

  U, HERE, sit vir ewig, u troon is van geslag tot geslag.  

-

  Waarom sou U ons vir altyd vergeet, ons verlaat tot in lengte van dae?  

-

  Bekeer ons tot U, HERE, dan sal ons ons bekeer; vernuwe ons dae soos in die voortyd.  

-

  Of het U ons heeltemal verwerp, is u toorn teen ons alte groot?  

-