Chapter 10

   "Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!  

-

   Do t`i them Perëndisë: "Mos më dëno! Bëmë të ditur pse grindesh me mua.  

-

   A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?  

-

   A ke sy prej mishi, apo shikon edhe ti si shikon njeriu?  

-

   A janë vallë ditët e tua si ditët e një të vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu,  

-

   sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim,  

-

   megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka njeri që mund të më çlirojë nga dora jote?  

-

   Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh.  

-

   Mbaj mend, të lutem, që më ke modeluar si argjila, dhe do të më bësh të kthehem në pluhur!  

-

   A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?  

-

   Ti më ke veshur me lëkurë dhe me mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva.  

-

   Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,  

-

   por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.  

-

   Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.  

-

   Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.  

-

   Në rast se ngre kryet, ti më ndjek si luani, duke kryer përsëri mrekulli kundër meje.  

-

   Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.  

-

   Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!  

-

   Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr.  

-

   A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;  

-

   para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,  

-

   të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira".  

-