Chapter 13

   "Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.  

-

   Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.  

-

   Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;  

-

   sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.  

-

   Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.  

-

   Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.  

-

   A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?  

-

   A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?  

-

   Do të ishte më mirë për ju që ai t`ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?  

-

   Me siguri ai do t`ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.  

-

   Madhëria e tij vallë a nuk do t`ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?  

-

   Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.  

-

   Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.  

-

   Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?  

-

   Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.  

-

   Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.  

-

   Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.  

-

   Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.  

-

   Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.  

-

   Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t`i fshihem pranisë sate;  

-

   largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.  

-

   Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.  

-

   Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!  

-

   Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?  

-

   Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?  

-

   Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?  

-

   Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,  

-

   Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".  

-