Chapter 34

   Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:  

-

   "Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!  

-

   Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.  

-

   Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.  

-

   Sepse Jobi ka thënë: "Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.  

-

   A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat".  

-

   Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,  

-

   që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?  

-

   Sepse ka thënë: "Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia".  

-

   Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!  

-

   Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.  

-

   Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.  

-

   Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?  

-

   Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,  

-

   çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.  

-

   Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.  

-

   A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?  

-

   Ai që i thotë një mbreti: "Je për t`u përbuzur" dhe princave: "Jeni të këqij".  

-

   Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.  

-

   Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.  

-

   Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.  

-

   Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.  

-

   Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.  

-

   Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.  

-

   Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;  

-

   i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,  

-

   sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,  

-

   deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.  

-

   Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,  

-

   për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?  

-

   Dikush mund t`i thotë Perëndisë: "Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;  

-

   tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më"?  

-

   A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.  

-

   Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:  

-

   "Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri".  

-

   Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,  

-

   sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë".  

-