Chapter 37

   Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.  

-

   Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!  

-

   Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.  

-

   Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.  

-

   Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t`i kuptojmë.  

-

   I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë", ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.  

-

   Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.  

-

   Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.  

-

   Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.  

-

   Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.  

-

   I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.  

-

   Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.  

-

   I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.  

-

   Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!  

-

   A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?  

-

   A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?  

-

   A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?  

-

   Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?  

-

   Na mëso se çfarë duhet t`i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.  

-

   A mund t`i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.  

-

   Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.  

-

   Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.  

-

   Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.  

-

   Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur".  

-