Chapter 44

   O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.  

-

   Për t`i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t`u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr  

-

   ës sate, sepse të pëlqenin.  

-

   Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.  

-

   Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.  

-

   Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.  

-

   Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.  

-

   Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)  

-

   Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.  

-

   Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.  

-

   Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.  

-

   Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.  

-

   Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.  

-

   Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.  

-

   Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,  

-

   për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.  

-

   Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.  

-

   Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,  

-

   por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.  

-

   Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t`i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,  

-

   a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.  

-

   Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.  

-

   Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.  

-

   Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?  

-

   Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.  

-

   Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.  

-