Chapter 73

   Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.  

-

   Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.  

-

   Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.  

-

   Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.  

-

   Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.  

-

   Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.  

-

   Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.  

-

   Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.  

-

   E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.  

-

   Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,  

-

   dhe thonë: "Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?".  

-

   Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.  

-

   Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.  

-

   Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.  

-

   Sikur të kisha thënë: "Do të flas edhe unë kështu", ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.  

-

   Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m`u duk shumë e vështirë.  

-

   Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.  

-

   Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.  

-

   Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!  

-

   Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.  

-

   Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,  

-

   unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.  

-

   Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.  

-

   Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.  

-

   Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.  

-

   Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.  

-

   Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.  

-

   Por sa për mua, e mira është t`i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.  

-