Chapter 139

   Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.  

-

   Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.  

-

   Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.  

-

   Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.  

-

   Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.  

-

   Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.  

-

   Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?  

-

   Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty.  

-

   Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,  

-

   edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.  

-

   Po të them: "Me siguri terri do të më fshehë", madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:  

-

   terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.  

-

   Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.  

-

   Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.  

-

   Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.  

-

   Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.  

-

   Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!  

-

   Po të doja t`i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.  

-

   Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.  

-

   Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.  

-

   A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?  

-

   Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.  

-

   Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.  

-

   dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.  

-