Chapter 1

   Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.  

-

   Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.  

-

   Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.  

-

   Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.  

-

   Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.  

-

   Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.  

-

   Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?  

-

   Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.  

-

   Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.  

-

   Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.  

-

   Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.  

-

   Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.  

-

   Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.  

-

   Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.  

-

   Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.  

-

   Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.  

-

   Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.  

-