Chapter 11

   Ishte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.  

-

   Maria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe vëllai i saj, Llazari, ishte i sëmurë.  

-

   Prandaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: ``Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë``.  

-

   Dhe Jezusi si dëgjoi këto tha: ``Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë``.  

-

   Por Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.  

-

   Kur dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.  

-

   Pastaj u tha dishepujve: ``Të kthehemi përsëri në Jude``.  

-

   Dishepujt i thanë: ``Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?``.  

-

   Jezusi u përgjigj: ``Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,  

-

   por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të``.  

-

   Mbasi i tha këto gjëra, shtoi: ``Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj``.  

-

   Atëherë dishepujt e tij thanë: ``Zot, po të flejë, do të shpëtojë``.  

-

   Por Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.  

-

   Atëherë Jezusi u tha atyre haptas: ``Llazari ka vdekur.  

-

   Edhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë tek ai``.  

-

   Atëherë Thomai, i quajtur Binjaku, u tha bashkëdishepujve: ``Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të``.  

-

   Kur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.  

-

   Por Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.  

-

   Dhe shumë Judenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t`i ngushëlluar për vëllanë e tyre.  

-

   Marta, pra, si e mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara; kurse Maria ishte ulur në shtëpi.  

-

   Marta i tha Jezusit: ``Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur,  

-

   por edhe tani e di se të gjitha ato që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të t`i japë``.  

-

   Jezusi i tha: ``Yt vëlla do të ringjallet``.  

-

   Marta i tha: ``E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit``.  

-

   Jezusi i tha: ``Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.  

-

   Dhe ai që jeton e beson në mua, nuk do të vdesë kurrë përjetë. A e beson këtë?``.  

-

   Ajo i tha: ``Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë``  

-

   Dhe, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: ``Mësuesi është këtu dhe po të thërret``.  

-

   Posa e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.  

-

   Por Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.  

-

   Prandaj Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se Maria u çua me nxitim dhe doli, e ndoqën, duke thënë: ``Ajo po shkon te varri për të qarë aty``.  

-

   Sapo Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë duke i thënë: ``Zot, po të ishe ti këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur``.  

-

   Atëherë Jezusi, kur pa se ajo dhe Judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u psherëtiu në frymë dhe u trondit,  

-

   dhe tha: ``Ku e keni vënë?``. Ata i thanë: ``Zot, eja e shih!``.  

-

   Jezusi qau.  

-

   Atëherë Judenjtë thanë: ``Shih, sa e donte!``.  

-

   Por disa nga ata thanë: ``Ky, që i hapi sytë të verbërit, s`mund të bënte që ky të mos vdiste?".  

-

   Prandaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri; por ky ishte një guvë dhe kishte përpara një gur.  

-

   Jezusi tha: ``Hiqni gurin!``. Marta, motra e të vdekurit, i tha: ``Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh``.  

-

   Jezusi i tha: ``A nuk të thashë se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?``.  

-

   Atëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: ``O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.  

-

   Unë e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar``.  

-

   Dhe, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: ``Llazar, eja jashtë!``.  

-

   Atëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një rizë. Jezusi u tha atyre: ``Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!``.  

-

   Atëherë shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe kishin parë gjithçka kishte bërë Jezusi, besuan në të.  

-

   Por disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç`kishte bërë Jezusi.  

-

   Atëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: ``Ç`të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja.  

-

   Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë``.  

-

   Por një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: ``Ju nuk kuptoni asgjë;  

-

   dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi``.  

-

   Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,  

-

   dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t`i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.  

-

   Që nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin.  

-

   Për këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.  

-

   Dhe Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t`u pastruar.  

-

   E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: ``Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?``.  

-

   Krerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ishte ai, të sinjalizonte që ta kapnin.  

-