Chapter 32

  Iacob quoque abiit itinere quo coeperat fueruntque ei obviam angeli Dei  

-

  quos cum vidisset ait castra Dei sunt haec et appellavit nomen loci illius Manaim id est Castra  

-

  misit autem et nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir regionis Edom  

-

  praecepitque eis dicens sic loquimini domino meo Esau haec dicit frater tuus Iacob apud Laban peregrinatus sum et fui usque in praesentem diem  

-

  habeo boves et asinos oves et servos atque ancillas mittoque nunc legationem ad dominum meum ut inveniam gratiam in conspectu tuo  

-

  reversi sunt nuntii ad Iacob dicentes venimus ad Esau fratrem tuum et ecce properat in occursum tibi cum quadringentis viris  

-

  timuit Iacob valde et perterritus divisit populum qui secum erat greges quoque et oves et boves et camelos in duas turmas  

-

  dicens si venerit Esau ad unam turmam et percusserit eam alia turma quae reliqua est salvabitur  

-

  dixitque Iacob Deus patris mei Abraham et Deus patris mei Isaac Domine qui dixisti mihi revertere in terram tuam et in locum nativitatis tuae et benefaciam tibi  

-

  minor sum cunctis miserationibus et veritate quam explesti servo tuo in baculo meo transivi Iordanem istum et nunc cum duabus turmis regredior  

-

  erue me de manu fratris mei de manu Esau quia valde eum timeo ne forte veniens percutiat matrem cum filiis  

-

  tu locutus es quod bene mihi faceres et dilatares semen meum sicut harenam maris quae prae multitudine numerari non potest  

-

  cumque dormisset ibi nocte illa separavit de his quae habebat munera Esau fratri suo  

-

  capras ducentas hircos viginti oves ducentas arietes viginti  

-

  camelos fetas cum pullis suis triginta vaccas quadraginta et tauros viginti asinas viginti et pullos earum decem  

-

  et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges dixitque pueris suis antecedite me et sit spatium inter gregem et gregem  

-

  et praecepit priori dicens si obvium habueris Esau fratrem meum et interrogaverit te cuius es et quo vadis et cuius sunt ista quae sequeris  

-

  respondebis servi tui Iacob munera misit domino meo Esau ipse quoque post nos venit  

-

  similiter mandata dedit secundo ac tertio et cunctis qui sequebantur greges dicens hisdem verbis loquimini ad Esau cum inveneritis eum  

-

  et addetis ipse quoque servus tuus Iacob iter nostrum insequitur dixit enim placabo illum muneribus quae praecedunt et postea videbo forsitan propitiabitur mihi  

-

  praecesserunt itaque munera ante eum ipse vero mansit nocte illa in Castris  

-

  cumque mature surrexisset tulit duas uxores suas et totidem famulas cum undecim filiis et transivit vadum Iaboc  

-

  transductisque omnibus quae ad se pertinebant  

-

  remansit solus et ecce vir luctabatur cum eo usque mane  

-

  qui cum videret quod eum superare non posset tetigit nervum femoris eius et statim emarcuit  

-

  dixitque ad eum dimitte me iam enim ascendit aurora respondit non dimittam te nisi benedixeris mihi  

-

  ait ergo quod nomen est tibi respondit Iacob  

-

  at ille nequaquam inquit Iacob appellabitur nomen tuum sed Israhel quoniam si contra Deum fortis fuisti quanto magis contra homines praevalebis  

-

  interrogavit eum Iacob dic mihi quo appellaris nomine respondit cur quaeris nomen meum et benedixit ei in eodem loco  

-

  vocavitque Iacob nomen loci illius Phanuhel dicens vidi Deum facie ad faciem et salva facta est anima mea  

-

  ortusque est ei statim sol postquam transgressus est Phanuhel ipse vero claudicabat pede  

-

  quam ob causam non comedunt filii Israhel nervum qui emarcuit in femore Iacob usque in praesentem diem eo quod tetigerit nervum femoris eius et obstipuerit  

-