| Chapter 2 |
1 |
et ego cum venissem ad vos fratres veni non per sublimitatem sermonis aut sapientiae adnuntians vobis testimonium Christi -
|
2 |
non enim iudicavi scire me aliquid inter vos nisi Iesum Christum et hunc crucifixum -
|
3 |
et ego in infirmitate et timore et tremore multo fui apud vos -
|
4 |
et sermo meus et praedicatio mea non in persuasibilibus sapientiae verbis sed in ostensione Spiritus et virtutis -
|
5 |
ut fides vestra non sit in sapientia hominum sed in virtute Dei -
|
6 |
sapientiam autem loquimur inter perfectos sapientiam vero non huius saeculi neque principum huius saeculi qui destruuntur -
|
7 |
sed loquimur Dei sapientiam in mysterio quae abscondita est quam praedestinavit Deus ante saecula in gloriam nostram -
|
8 |
quam nemo principum huius saeculi cognovit si enim cognovissent numquam Dominum gloriae crucifixissent -
|
9 |
sed sicut scriptum est quod oculus non vidit nec auris audivit nec in cor hominis ascendit quae praeparavit Deus his qui diligunt illum -
|
10 |
nobis autem revelavit Deus per Spiritum suum Spiritus enim omnia scrutatur etiam profunda Dei -
|
11 |
quis enim scit hominum quae sint hominis nisi spiritus hominis qui in ipso est ita et quae Dei sunt nemo cognovit nisi Spiritus Dei -
|
12 |
nos autem non spiritum mundi accepimus sed Spiritum qui ex Deo est ut sciamus quae a Deo donata sunt nobis -
|
13 |
quae et loquimur non in doctis humanae sapientiae verbis sed in doctrina Spiritus spiritalibus spiritalia conparantes -
|
14 |
animalis autem homo non percipit ea quae sunt Spiritus Dei stultitia est enim illi et non potest intellegere quia spiritaliter examinatur -
|
15 |
spiritalis autem iudicat omnia et ipse a nemine iudicatur -
|
16 |
quis enim cognovit sensum Domini qui instruat eum nos autem sensum Christi habemus -
|