Chapter 2

  post haec vero cum esset dies festus Domini et factum esset prandium bonum in domo Tobis  

-

  dixit filio suo vade et adduc aliquos ex tribu nostra timentes Deum et epulentur nobiscum  

-

  cumque abisset reversus nuntiat unum ex filiis Israhel iugulatum iacere in platea statimque exiliens de accubitu suo relinquens prandium ieiunus pervenit ad corpus  

-

  tollensque illud portavit ad domum suam occulte ut dum sol occubuisset caute sepeliret eum  

-

  cumque occultasset corpus manducavit panem cum luctu et tremore  

-

  memorans illum sermonem quem dixit Dominus per Amos prophetam dies festi vestri convertentur in lamentationem et luctum  

-

  cum vero sol occubuisset abiit et sepelevit eum  

-

  arguebant autem illum omnes proximi sui dicentes iam huius rei causa interfici iussus es et vix effugisti mortis imperium et iterum sepelis mortuos  

-

  sed Tobias plus timens Deum quam regem rapiebat corpora occisorum et occultabat in domo sua et mediis noctibus sepeliebat ea  

-

  contigit autem ut quadam die fatigatus a sepultura veniens domum iactasset se iuxta parietem et obdormisset  

-

  ex nido hirundinum dormienti illi calida stercora insiderent super oculos eius fieretque caecus  

-

  hanc autem temptationem ideo permisit Dominus evenire illi ut posteris daretur exemplum patientiae eius sicut et sancti Iob  

-

  nam cum ab infantia sua semper Deum timuerit et mandata eius custodierit non est contristatus contra Deum quod plaga caecitatis evenerit ei  

-

  sed inmobilis in Dei timore permansit agens gratias Deo omnibus diebus vitae suae  

-

  nam sicut beato Iob insultabant reges ita isti parentes et cognati eius et inridebant vitam eius dicentes  

-

  ubi est spes tua pro qua elemosynas et sepulturas faciebas  

-

  Tobias vero increpabat eos dicens nolite ita loqui  

-

  quoniam filii sanctorum sumus et vitam illam expectamus quam Deus daturus est his qui fidem suam numquam mutant ab eo  

-

  Anna vero uxor eius ibat ad textrinum opus cotidie et de labore manuum suarum victum quem consequi poterat deferebat  

-

  unde factum est ut hedum caprarum accipiens detulisset domi  

-

  cuius cum vocem balantis vir eius audisset dixit videte ne forte furtivus sit reddite eum dominis suis quia non licet nobis ex furto aliquid aut edere aut contingere  

-

  ad haec uxor eius irata respondit manifeste vana facta est spes tua et elemosynae tuae modo paruerunt  

-

  atque his et aliis huiusmodi verbis exprobrabat ei  

-