Jerome's Latin Vulgate (405 A.D.)

2nd Esdras 4

The Second Book of Esdras

Return to Index

Chapter 5

1


 

  de signis autem: ecce dies venient, et adprehendentur qui inhabitant super terram in excessu multo, et abscondetur veritatis via, et sterilis erit a fide regio.  

 

 

-

2


 

  et multiplicabitur iniustitia super hanc quam ipse tu vides et super quam audisti olim.  

 

 

-

3


 

  et erit inconposita vestigio quam nunc vides regnare regionem, et videbunt eam desertam.  

 

 

-

4


 

  si autem tibi dederit Altissimus vivere, et videbis post tertiam turbatam, et relucescet subito sol noctu et luna interdie.  

 

 

-

5


 

  et de ligno sanguis stillabit, et lapis dabit vocem suam; et populi commovebuntur, et gressus commutabuntur.  

 

 

-

6


 

  et regnabit quem non sperant qui inhabitant super terram; et volatilia conmigrationem facient.  

 

 

-

7


 

  et mare Sodomitum pisces reiciet. et dabit vocem noctu quem non noverant multi, omnes autem audient vocem eius.  

 

 

-

8


 

  et chaus fiet per loca multa, et ignis frequenter emittetur, et bestiae agrestes transmigrabunt regionem suam, et mulieres parient menstruatae monstra,  

 

 

-

9


 

  et in dulcibus aquis salsae invenientur. et amici omnes semet ipsos expugnabunt; et abscondetur tunc sensus, et intellectus separabitur in promptuarium suum.  

 

 

-

10


 

  et quaeretur a multis et non invenietur, et multiplicabitur iniustitia et incontinentia super terram.  

 

 

-

11


 

  et interrogabit regio proximam suam et dicet: numquid per te pertransiit iustitia iustum faciens? et haec negabit.  

 

 

-

12


 

  et erit in illo tempore, et sperabunt homines et non inpetrabunt, laborabunt et non dirigentur viae eorum.  

 

 

-

13


 

  haec signa dicere tibi permissum est mihi. et si oraveris iterum et ploraveris sicut et nunc et ieiunaveris septem diebus, audies iterato horum maiora.  

 

 

-

14


 

  et evigilavi, et corpus meum horruit valde, et anima mea laboravit ut deficeret.  

 

 

-

15


 

  et tenuit me qui venit angelus, qui loquebatur in me, et confortavit me et statuit me super pedes.  

 

 

-

16


 

  et factum est in nocte secunda, et venit ad me Phalthihel dux populi et dixit mihi: ubi eras et quare vultus tuus tristis?  

 

 

-

17


 

  aut nescis quoniam tibi creditus est Israhel in regione transmigrationis eorum?  

 

 

-

18


 

  exsurge ergo et gusta panem alicuius, et non derelinquas nos sicut pastor gregem suum in manibus luporum malignorum.  

 

 

-

19


 

  et dixi ei: vade a me et non ad me accedas usque diebus septem, et tunc venies ad me. et audivit ut dixi et recessit a me.  

 

 

-

20


 

  et ego ieiunavi diebus septem ululans et plorans, sicut mihi mandavit Urihel angelus.  

 

 

-

21


 

  et factum est post dies septem, et iterum cogitationes cordis mei molestae erant mihi valde.  

 

 

-

22


 

  et resumpsit anima mea spiritum intellectus, et iterum coepi loqui coram Altissimo sermones  

 

 

-

23


 

  et dixi: Dominator Domine, ex omni silva terrae et ex omnium arborum eius elegisti vineam unam,  

 

 

-

24


 

  et ex omnium terrarum orbis elegisti tibi foveam unam, et ex omnibus floribus orbis elegisti tibi lilium unum,  

 

 

-

25


 

  et ex omnibus abyssis maris replesti tibi rivum unum, et ex omnibus aedificatis civitatibus sanctificasti tibimet ipsi Sion,  

 

 

-

26


 

  et ex omnibus creatis volatilibus nominasti tibi columbam unam, et ex omnibus plasmatis pecoribus providisti tibi ovem unam,  

 

 

-

27


 

  et ex omnibus multiplicatis populis adquisisti tibi populum unum, et ab omnibus probatam legem donasti huic quem desiderasti populo.  

 

 

-

28


 

  et nunc Domine, ut quid tradidisti unum plurimis et praeparasti unam radicem super alias et dispersisti unicum tuum in multis?  

 

 

-

29


 

  et conculcaverunt qui contradicebant sponsionibus tuis quique tuis testamentis credebant.  

 

 

-

30


 

  et si odiens odisti populum tuum tuis manibus debet castigari.  

 

 

-

31


 

  et factum est, cum locutus essem sermones istos, et missus est angelus ad me qui ante venerat ad me praeterita nocte,  

 

 

-

32


 

  et dixit mihi: audi me et instruam te, et intende mihi et adiciam coram te.  

 

 

-

33


 

  et dixi: loquere, dominus meus. et  

 

 

-

34


 

  dixit ad me: valde in excessu mentis factus es in Israhel; aut plus dilexisti eum super eum qui fecit eum: non, domine, sed dol torquent enim me renes mei per omnem horam quaerentem adprehendere semitam Altissimi et investigare partem iudicii eius.  

 

 

-

35


 

  et dixit ad me: non potes. et dixi: quare, domine, aut quid nascebar, aut quare non fiebat matrix matris meae mihi sepulchrum, ut non viderem laborem Iacob et defatigationem generis Israhel?  

 

 

-

36


 

  et dixit ad me: numera mihi qui necdum venerunt, et collige mihi dispersas guttas, et revirida mihi aridos flores,  

 

 

-

37


 

  et aperi mihi clausa promptuaria et produc mihi inclusos in eis flatus, aut monstra mihi vocis imaginem, et tunc ostendam tibi eum laborem quem rogas videre.  

 

 

-

38


 

  et dixi: dominator domine, quis enim est qui potest haec scire, nisi qui cum hominibus habitationem non habet?  

 

 

-

39


 

  ego autem insipiens, et quomodo potero dicere de his quibus me interrogasti?  

 

 

-

40


 

  et dixit ad me: quomodo non potes facere unum de his quae dicta sunt, sic non poteris invenire iudicium meum aut finem caritatis quem pro populo meo promisi.  

 

 

-

41


 

  et dixi: sed ecce, domine, tu praees his qui in fine sunt, et quid facient qui ante me sunt aut nos aut hii qui post nos?  

 

 

-

42


 

  et dixit ad me: coronae adsimilabo iudicium meum. sicut non novissimorum tarditas, sic nec priorum velocitas.  

 

 

-

43


 

  et respondi et dixi: nec enim poteras facere qui facti sunt et qui sunt et qui futuri sunt in unum, ut celerius iudicium tuum ostendas?  

 

 

-

44


 

  et respondit ad me et dixit: non potest festinare creatura super creatorem, nec sustinere saeculum qui in eo creati sunt in unum.  

 

 

-

45


 

  et dixi: quomodo dixisti servo tuo, quoniam vivificans vivificabis a te creatam creaturam in unum? si ergo viventes vivent in unum et sustinebit creatura, poterit et nunc portare praesentes in unum.  

 

 

-

46


 

  et dixit ad me: interroga matricem mulieris et dices ad eam: decem si paris, quare per tempus? roga ergo eam, ut det decem in unum.  

 

 

-

47


 

  et dixi: non utique poterit, sed secundum tempus.  

 

 

-

48


 

  et dixit ad me: et ego dedi matricem terrae his qui seminati sunt super eam per tempus.  

 

 

-

49


 

  quemadmodum enim infans non parit nec ea quae senuit adhuc, sic ego disposui a me creatum saeculum.  

 

 

-

50


 

  et interrogavi et dixi: cum iam dederis mihi viam, loquar coram te; nam mater nostra, de qua dixisti mihi, adhuc iuvenis est, iam ad senectutem adpropinquat?  

 

 

-

51


 

  et respondit ad me et dixit: interroga quae parit, et dicet tibi.  

 

 

-

52


 

  dices enim ei: quare quos peperisti nunc non sunt similes his qui ante, sed minores statu?  

 

 

-

53


 

  et dicet tibi et ipsa: alii sunt qui in iuventute virtutis nati sunt, et alii qui sub tempus senectutis deficiente matrice sunt nati.  

 

 

-

54


 

  considera ergo et tu, quoniam minores statu estis prae his qui ante vos,  

 

 

-

55


 

  et qui post vos quam ut vos, quasi iam senescentis creaturae et fortitudinem iuventutis praeterientis. et dixi: rogo domine, si inveni gratiam ante oculos tuos, demonstra servo tuo per quem visitas creaturam tuam.  

 

 

-

2nd Esdras 6

 

 

 

 

HTMLBible Software - Public Domain Software by johnhurt.com

 


Other Items are Available At These Sites: