Chapter 12

  et factum est dum loqueretur leo verba haec ad aquilam, et vidi,  

-

  et ecce quod superaverat caput et non conparuit, et alae duae quae ad eum transierunt et erectae sunt ut regnarent, et erat regnum eorum exile et tumultu plenum.  

-

  et vidi et ecce ipsa non apparescebant, et omne corpus aquilae incendebatur, et expavescebat terra valde. et ego a multo excessu mentis et a magno timore vigilavi, et dixi spiritui meo:  

-

  ecce tu mihi praestitisti haec, in eo quod scrutas vias Altissimi.  

-

  ecce adhuc fatigatus sum animo et spiritu meo invalidus sum valde, et nec modica est in me virtus a multo timore quem expavi nocte hac.  

-

  nunc ergo orabo Altissimum, ut me confortet usque in finem.  

-

  et dixi: Dominator Domine, si inveni gratiam ante oculos tuos, et si iustificatus sum apud te prae multis, et si certum ascendit deprecatio mea ante faciem tuam,  

-

  conforta me et ostende servo tuo mihi interpretationem et distinctionem visus horribilis huius, ut plenissime consoles animam meam.  

-

  dignum enim me habuisti ostendere mihi temporum finem et temporum novissima. et dixit ad me:  

-

  haec est interpretatio visionis huius quam vidisti:  

-

  aquilam quam vidisti ascendentem de mari, hoc est regnum quartum, quod visum est in visu Danihelo fratri tuo,  

-

  sed non est illi interpretatum, quomodo ego nunc tibi interpretor vel interpretavi.  

-

  ecce dies veniunt, et exsurget regnum super terram et erit timoratior omnium regnorum quae fuerunt ante eam.  

-

  regnabunt autem in ea duodecim reges, unus post unum.  

-

  nam secundus qui incipiet regnare, ipse tenebit amplius tempus prae duodecim.  

-

  haec est interpretatio duodecim alarum quas vidisti.  

-

  et quoniam audisti vocem quae locuta est non de capitibus eius exientem, sed de medio corpore eius.  

-

  haec est interpretatio, quoniam post tempus regni illius nascentur contentiones non modicae, et periclitabitur ut cadat, et non cadet tunc, sed iterum constituetur in suum initium.  

-

  et quoniam vidisti subalares octo coherentes alis eius,  

-

  haec est interpretatio: exsurgent enim in ipso octo reges, quorum erunt tempora levia et anni citati, et duo quidem ex ipsis perient  

-

  adpropinquante tempore medio, quattuor autem servabuntur in tempore, cum incipiet adpropinquare tempus eius ut finiatur, duo vero in finem servabuntur.  

-

  et quoniam vidisti tria capita quiescentia,  

-

  haec est interpretatio: in novissimis eius suscitabit Altissimus tria regna et renovabit in ea multa, et dominabunt terram  

-

  et qui inhabitant in ea cum labore multo super omnes qui fuerunt ante hos. propter hoc ipsi vocati sunt capita aquilae.  

-

  isti enim erunt qui recapitulabunt impietates eius et qui perficient novissima eius.  

-

  et quoniam vidisti caput maius non apparescentem, quoniam unus ex eis super lectum suum morietur, et tamen cum tormentis.  

-

  nam duo qui perseveraverunt, gladius eos comedet.  

-

  unius enim gladius comedet qui cum eo, sed tamen et hic gladio in novissimis cadet.  

-

  et quoniam vidisti duas subalares treicientes super caput quod est a dextera parte,  

-

  haec est interpretatio: hii sunt quos conservavit Altissimus in finem suam, hoc erat regnum exile et turbationis plenum,  

-

  sicut vidisti. et leonem quem vidisti de silva evigilantem mugientem et loquentem ad aquilam et arguentem eam iniustitias ipsius per omnes sermones eius, sicut audisti.  

-

  hic est unctus, quem reservavit Altissimus in finem ad eos et impietates ipsorum. arguet illos de iniustitiis ipsorum et infulciet coram ipsis spretiones eorum.  

-

  statuet enim eos primum in iudicium vivos, et erit cum arguerit eos, tunc corrumpet eos.  

-

  nam residuum populum meum liberabit cum misericordia, qui salvati sunt super fines meos, et iucundabit eos, quoadusque veniat finis, dies iudicii, de quo locutus sum tibi ab initio.  

-

  hoc somnium quod vidisti, et haec interpretatio eius.  

-

  tu ergo solus dignus fuisti scire Altissimi secretum hoc.  

-

  scribe ergo omnia ista in libro quae vidisti, et pones ea in loco abscondito.  

-

  et docebis ea sapientes de populo tuo, quorum scis corda posse capere et servare secreta haec.  

-

  tu autem adhuc sustine hic alios dies septem, ut tibi ostendatur quicquid visum fuerit Altissimo ostendere tibi.  

-

  et profectus est a me. et factum est cum audisset omnis populus, quoniam pertransierunt septem dies, et ego non fuissem reversus in civitatem, et congregavit se omnis a minimo usque ad maximum et venit ad me, et dixerunt mihi dicentes:  

-

  quid peccavimus tibi et quid iniuste egimus in te, quoniam derelinquens nos sedisti in loco hoc?  

-

  tu enim nobis superasti ex omnibus prophetis, sicut botrus de vindemia et sicut lucerna in loco obscuro, et sicut portus navi salvatae a tempestate.  

-

  aut non sufficiunt nobis mala quae contigerunt?  

-

  si ergo tu nos dereliqueris, quanto erat nobis melius, si essemus succensi et nos incendio Sion.  

-

  nec enim nos meliores sumus eorum, qui ibi mortui sunt. et ploraverunt voce magna. et respondi ad eos et dixi:  

-

  confide, Israhel, et noli tristari, tu domus Iacob.  

-

  est enim memoria vestri coram Altissimo, et Fortis non est oblitus vestri in contentione.  

-

  ego enim non dereliqui vos neque excessi a vobis, sed veni in hunc locum, ut deprecarer pro desolatione Sion, et ut quaererem misericordiam pro humilitate sanctificationis vestrae.  

-

  et nunc ite unusquisque vestrum in domum suam, et ego veniam ad vos post dies istos.  

-

  et profectus est populus, sicut dixi, ei in civitatem.  

-

  ego autem sedi in campo septem diebus, sicut mihi mandavit, et manducabam de floribus solummodo agri, de herbis facta est mihi esca in diebus illis.  

-